چند وقته که دارم در مورد قدرتهای بزرگ فکر میکنم به این نتیجه رسیدم قدرت نه گفتن هم عجب قدرتیه ! متاسفانه خودم در مورد دوستانم در برخی موارد چنین قدرتی رو ندارم و در برابر اصرارهای مدامشون واقعا کم میارم ؟! و در نهایت یا تسلیم اصرارها میشم یا اگه واقعا دلم نخواد بعد از قبول کردن دنبال چاره ایی میگردم برای پیچوندن قضیه ( البته اگه ضرر و زیانی توش نباشه ! ) . برای همین هم اعصاب خودم داغون میشه از نوع بالای 10 ریشتر، هم برخی دوستان بی جنبه گیشون بالا میگیره که فکر کنم ارتفاعش بیشتر از موج های اقیانوس ها میشه ! بله دیگه برای همین تصمیم گرفتم زین پس تمرین کنم در باب همین موضوع ... پ.ن. نمره های برخی درسها اومده و طبق معمول بنده ناراضی ...
یاغی منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپا خورده رنجور
منم دشنام پست آفرینش ، نغمه ناجور
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان بیرنگ بیرنگم
به این
! متاسفانه
؟! و در نهایت 
یا اگه واقعا دلم نخواد بعد از قبول 
( البته اگه
، هم برخی دوستان بی جنبه گیشون
! بله دیگه برای همین تصمیم گرفتم زین پس تمرین کنم در
