داشتیم با تنی چند از بروبچ صحبت میکردیم که نمیدونم

چی شد بحث کشیده شد به زبون نفهمی بعضی ها !!!

که آدم هر چی باهاشون حرف میزنه و میگه : قشنگ اینی

که تو میگی به فلان و بهمان دلیل منطقی نیست اما

چون به نفع خودش هست دلایل رو رد میکنه اما بعد از

یه مدتی اگه آدم همون کار یا حرفی رو که اون آدم زبون

نفهم زده رو به خودش برگردونه با همون دلایلی که چند

وقت پیش ما براش اوردیم در حکم منطقی نبودن حرفاش

 یا کارهاش به آدم تحویل میده !؟‏ بعد وقتی بهش میگیم

پس چرا خودت اون موقع این کار یا حرف رو زدی یا ربطش

میده به زمان و مکان و.... یا همچین میپیچونتت که در

نهایت نمیفهمی چی شد یا دیگه حوصله کل انداختن با

همچین آدمی رو نداری یا اینکه همون لحظه قانع میشی

بعدا که میای فکر میکنی ، میبینی چه کلاهی سرت رفته !

پ.ن. البته صدای استدلال ها و اعتراض های ما به گوش

بعضی از این مدل آدم ها نمیرسه

پ.ن . فکر کنم این جور آدمها یه نسبتی با سوفیست های

دوره ارسطو دارند !!!

پ.ن. خدایا ما رو گیر آدم زبون نفهم نینداز !